
اختلال نقص توجه/فزونفعالی (ADHD) یک اختلال رفتاری است که معمولا در دوران کودکی شروع میشود و به طور طبیعی با رشد سنی کاهش مییابد. این اختلال شامل سه علامت اصلی است:
1. نقص توجه، که به معنای دشواری در تمرکز، حفظ توجه و اتمام کار است.
2. فزونفعالی، که شامل بیقراری، اضطراب و خودکامگی است.
3. اختلال رفتاری، که شامل عدم قابلیت کنترل عصبانیت، عدم صبر و یا حتی عدم رعایت قوانین اجتماعی است.
درمان اختلال نقص توجه/فزونفعالی شامل چندین روش است که معمولاً با هم ترکیب میشوند. این روشها شامل مشاوره، پزشکی، رواندرمانی و تغییرات در سبک زندگی میشوند.
مشاوره شامل آموزش مهارتهای سازگاری اجتماعی، بهبود مهارتهای ارتباطی و پذیرش خود شامل میشود. در صورت نیاز، دارویی مانند استیمولانتها و یا ضدافسردگیها نیز برای کنترل علائم ADHD تجویز میشوند.
رواندرمانی نیز با هدف کاهش استرس و اضطراب کودک، بهبود خودباوری و کنترل عصبانیت انجام میشود.
تغییرات در سبک زندگی شامل رعایت رژیم غذایی سالم، ورزش، خواب کافی و کاهش میزان مصرف شیرینیها و نوشیدنیهای شیرین میشود.
برای شناخت کامل این اختلال، بهتر است به یک پزشک تخصصی رفتاری-شناختی مراجعه کرده و تستهای لازم را انجام دهید.
روش های شناخت اختلال در کودکان
در کودکان، شناخت این اختلال ممکن است با روشهای مختلفی انجام شود. این روشها شامل:
1. مصاحبه با والدین: در این روش، پزشک با والدین کودک گفتگو میکند و سعی میکند تا درمورد علائمی که در کودک مشاهده شدهاند و مدت زمان آنها، اطلاعات جمع آوری کند.
2. مشاهده مستقیم: پزشک میتواند به صورت مستقیم کودک را مشاهده کند و علائم آنها را بررسی کند.
3. استفاده از پرسشنامهها: پزشک ممکن است از پرسشنامههایی استفاده کند که به والدین کمک میکند تا علائم را بطور دقیقتر گزارش دهند.
4. تست های فیزیکی: پزشک ممکن است برخی تست های فیزیکی انجام دهد تا بررسی کند که آیا علائم ADHD ناشی از مشکلات جسمی دیگر هستند یا نه.
با توجه به شدت علائم ADHD، درمان ممکن است مداوم و در برخی موارد ممکن است به مدت چند سال طول بکشد. درمان به طور کلی باعث بهبود عملکرد کودک و کاهش مشکلاتی مانند ناتوانی در مدرسه و رفتارهای نامناسب میشود.
راه های درمان درمان اختلال نقص توجه در کودکان
درمان اختلال نقص توجه در کودکان شامل روشهای مختلفی است که همگی با هدف افزایش تمرکز و کنترل علایم ADHD طراحی شدهاند. برخی از روشهای درمانی عبارتند از:
داروها
استفاده از داروهایی مانند استیمولانتها (مثل ریتالین) و یا غیراستیمولانتها (مثل عوامل ضدافسردگی) به کنترل علائم ADHD کمک میکند. پزشک شما ممکن است یک داروی ترکیبی تجویز کند که باعث بهبود تمرکز و حفظ توجه در کودک شود.
رواندرمانی
مشاوره رواندرمانی و تحلیل رفتاری میتواند به کودکان کمک کند تا مهارتهای مطلوب رفتاری را فرا بگیرند و رفتارهای نامناسب را کاهش دهند.
آموزش مهارتهای زندگی
با تمرین مهارتهای زندگی مثل مدیریت استرس و بهبود خوداظهاری، کودکان میتوانند به بهترین نحو از علایم ADHD خود استفاده کنند.
تغییرات در سبک زندگی
تغییراتی مانند رعایت یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و کاهش تماشای تلویزیون و بازیهای ویدیویی میتواند به کنترل علائم ADHD کمک کند.
پشتیبانی والدین
والدین میتوانند با حضور در جلسات مشاوره یک متخصص، به دست آوردن راهکارهایی برای کمک به فرزندانشان در مقابله با علائم ADHD کمک کنند.
جلسات گروهی
کودکان میتوانند در جلسات گروهی شرکت کنند که به بهبود مهارتهای اجتماعی و ارتباط با دیگران کمک میکند.
با توجه به شرایط هر کودک، پزشک ممکن است از روشهای درمانی مختلفی استفاده کند یا روشهای مختلف را ترکیب کند.
امتیاز : 5
تعداد رای : 1