وابستگی کودک به والدین

وابستگی کودک به والدین در حقیقت یک پدیده طبیعی است که مورد نیاز برای رشد و توسعه صحیح کودک است. در سنین پایین، کودکان به دنبال احساس امنیت و حفاظت هستند و به عنوان منبع حفاظت و امنیت، والدین را انتخاب می‌کنند. با این حال، وابستگی مضر به والدین (نظیر پرخاشگری در صورت جدایی از والدین یا اضطراب شدید) مشکلات رشدی و روانی در آینده می‌تواند به همراه داشته باشد.

برای پشتیبانی از رشد بهینه کودک، والدین باید به توانمندی‌های خود در شناسایی نیازهای کودکان و پاسخ به آن‌ها، تلاش کنند. مثلاً، والدین می‌توانند به کودکان خود وقت بیشتری بگذارند، احساسات کودکان را مورد توجه قرار دهند، و با کودکانشان در مورد خواسته‌های آن‌ها صحبت کنند. همچنین، تشویق به استقلال، خلاقیت و پرورش اعتماد به نفس نیز می‌تواند به پیشرفت کودک کمک کند.

در مواردی که وابستگی کودک به والدین به شدت افزایش یافته و مشکلات روانی را به دنبال دارد، بهتر است با یک روان‌شناس مشورت کنید. روان‌شناس ممکن است به شما کمک کند که روش‌هایی را برای کمک به کودکانتان برای پرورش استقلال و اعتماد به نفس یاد بدهید.

کمک به کودک در جدا شدن از والدینشان

همچنین، برای کمک به کودک در جدا شدن از والدینشان، می‌توانید به چند روش زیر عمل کنید:

تحمل و احترام به احساسات کودک

اگر کودک شما ناراحت است، سعی کنید به احساساتش توجه کنید و با او درباره آن‌ها صحبت کنید. همچنین، برای او وقت بگذارید و احترام بگذارید.

ارائه تفسیری مثبت

به کودک خود بگویید که او می‌تواند پایدار باشد و می‌تواند با دیگران ارتباط برقرار کند.

تدابیر آمادگی قبل از جدا شدن

 به کودک قبل از جدا شدن، به نظرات و احساساتش گوش دهید و او را با تصویری از خانه یا محیط تحصیلی آشنا کنید.

ترویج استقلال

به کودک خود کمک کنید تا به مرور زمان بتواند به صورت مستقل تصمیم بگیرد و از موقعیت‌های چالش برای رشدش استفاده کند.

کمک به کودک برای پیدا کردن منابع حمایتی دیگر

کودکان در محیط تحصیلی و با دوستانشان می‌توانند منابع حمایتی جدیدی پیدا کنند. بهتر است آن‌ها را تشویق کنید که با دیگران ارتباط برقرار کنند و در فعالیت‌های گروهی شرکت کنند.

در نهایت، بهتر است به کودک خود اطمینان دهید که شما همیشه به او حمایت خواهید کرد و در صورت لزوم، به او کمک خواهید کرد.

توجه به نیازهای کودک و برقراری ارتباط با او می‌تواند به سلامت روانی و رشد او کمک کند. همچنین، از آنجایی که والدین نقش مهمی در شکل‌دهی به شخصیت کودک دارند، باید به خوبی با نیازها و رفتار کودکان شان آشنا باشند تا بتوانند نقش پررنگی در تربیتشان داشته باشند.

در برخی موارد، وابستگی کودک به والدین بسیار شدید است و ممکن است به عنوان یک اختلال شناخته شود که به نام اختلال جدایی اضطراری (Separation Anxiety Disorder) شناخته می‌شود. در این حالت، کودک دچار بیش‌حد اضطراب و ناراحتی در اثر جدایی از والدین خود می‌شود و ممکن است باعث اختلال در تحصیلات، ارتباطات اجتماعی و فعالیت‌های روزانه کودک شود. در چنین مواردی، بهتر است با یک پزشک روان‌پزشک مشورت کنید تا درمان مناسب برای کودک شما تعیین شود.

در کل، وابستگی کودک به والدین یک پدیده طبیعی است که در حقیقت نشان دهنده این است که کودکان احساس امنیت و حفاظت می‌کنند. با این حال، برای پشتیبانی از رشد سالم و بهینه کودک، والدین باید به توانمندی‌های خود در شناسایی نیازهای کودکان و پاسخ به آن‌ها، تلاش کنند.

شهرزاد شمیرانی

روانشناس بالینی

من دکتر شهرزاد شمیرانی

رواندرمانگر بالینی

حوزه فعالیت : در زمینه کودک ، نوجوان، خانواده

مشاور روانشناس منابع و سرمایه های انسانی در سازمان ها