تفاوت بین رک گویی و رفتار توهین آمیز

رک گویی و رفتار توهین آمیز دو چیز متفاوت هستند. رک گویی به معنای بیان صریح و بی پرده نظرات و عقاید است، حتی اگر این نظرات خوشایند یا مورد قبول دیگران نباشد. رفتار توهین آمیز، اما، به معنای بیان نظرات یا اعمالی است که برای هدف قرار دادن یا آسیب رساندن به شخص یا گروه دیگری طراحی شده است.

رک گویی می تواند مفید باشد، زیرا می تواند به ایجاد گفتگو و تبادل ایده ها کمک کند. با این حال، رک گویی نیز می تواند مضر باشد، زیرا می تواند باعث ایجاد ناراحتی و عصبانیت شود. مهم است که در هنگام رک گویی مراقب باشید که به احساسات دیگران احترام بگذارید.

رفتار توهین آمیز هرگز قابل قبول نیست. رفتار توهین آمیز می تواند باعث آسیب جسمی و عاطفی شود و می تواند محیط سمی ایجاد کند. اگر کسی در حال رفتار توهین آمیز است، مهم است که با او صحبت کنید و به او بگویید که رفتارش قابل قبول نیست. همچنین می توانید از یک بزرگسال قابل اعتماد کمک بخواهید.

چند نکته برای اجتناب از رک گویی و رفتار توهین آمیز

در اینجا چند نکته برای اجتناب از رک گویی و رفتار توهین آمیز آورده شده است:

• مودب باشید و احترام بگذارید.
• از نظرات شخصی خودداری کنید.
• به احساسات دیگران توجه کنید.
• از شوخی های توهین آمیز خودداری کنید.
• از اعمال توهین آمیز خودداری کنید.

اگر احساس می کنید نمی توانید بدون رک گویی یا رفتار توهین آمیز صحبت کنید، مهم است که راهی برای بیان خود پیدا کنید که به دیگران آسیب نرساند. شما می توانید با یک دوست یا یک درمانگر صحبت کنید، یا می توانید در یک دفتر خاطرات بنویسید. همچنین می توانید یک روش خلاقانه برای بیان خود پیدا کنید، مانند نوشتن شعر یا نقاشی.

تفاوت بین رک بودن و بی شعوری

رک بودن و بی شعوری دو وضعیت متفاوت هستند:

رک بودن (Awareness)

رک بودن به معنای حضور ذهنی و آگاهی از حالت و وقوعات اطراف است. افراد رک، وجود خود را در لحظه حاضر حس می‌کنند و به محیط اطراف خود توجه می‌کنند. آنها آگاهی و کنترل بر عواطف و احساسات خود را دارند و به خودآگاهی و تجربه‌ی خود اعتقاد دارند. افرادی که رک هستند، معمولاً توانایی ادراک و دستیابی به اهداف و آرزوهای خود را دارند.

بی شعوری (Unconsciousness)

بی شعوری به وضعیتی اشاره دارد که فرد در آن غیرقادر است به درک و فهم واقعیت‌های درونی و بیرونی خود بپردازد. در این حالت، فرد ممکن است شاخص‌هایی از بیماری، خواب، ضربه‌ای به سر و غیره داشته باشد که منجر به از دست دادن وعدم ادرک از محیط می‌شود. بی شعوری می‌تواند موقتی باشد (مانند از دست دادن هوش در زمان برخورد با صدمه) یا دائمی (به عنوان نتیجه‌ی بیماری یا ضربه به مغز).

به طور خلاصه، رک بودن به معنای حضور عقل و آگاهی در لحظه و بی شعوری به مفهوم عدم ادراک و فهم واقعیت‌های درونی و بیرونی است.

شهرزاد شمیرانی

روانشناس بالینی

من دکتر شهرزاد شمیرانی

رواندرمانگر بالینی

حوزه فعالیت : در زمینه کودک ، نوجوان، خانواده

مشاور روانشناس منابع و سرمایه های انسانی در سازمان ها