علل لجبازی در کودکان و درمان آن

لجبازی یا بی‌قراری حرکتی یک اختلال رفتاری است که در آن فرد مبتلا به شدت بی‌قرار و بی‌تحرکی نیست و به طور مداوم در حال حرکت می‌باشد. در کودکان، لجبازی معمولاً در سنین پایین‌تر شروع می‌شود و به طور معمول تا دوره نوجوانی باقی می‌ماند. علت این اختلال هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما به طور کلی با نواحی مختلف مغز و هورمون‌های بدن مرتبط است. لجبازی می‌تواند تأثیرات جدی بر روی زندگی شخص داشته باشد، از جمله اختلال در تمرکز و یادگیری، اضطراب و افسردگی، و مشکلات ارتباطی. در صورت بروز لجبازی در کودک خود، بهتر است با پزشک متخصص یا روان‌شناس مشورت کنید.

علل لجبازی در کودکان

هنوز دلایل دقیق لجبازی در کودکان مشخص نیست، اما به طور کلی فرض می‌شود که شامل عوامل ژنتیکی و محیطی است. 

عوامل ژنتیکی

بررسی‌هایی نشان داده‌اند که لجبازی در خانواده‌هایی که تاریخچه این اختلال رفتاری را دارند، شیوع بیشتری دارد. بنابراین، پیش زمینه ژنتیکی برای لجبازی وجود دارد.

عوامل محیطی

فرض می‌شود که عوامل مختلفی مانند سرما، حرارت، صدا، تغذیه، عوامل شیمیایی موجود در درون محیط و همچنین فشارهای روانی و اجتماعی می‌توانند لجبازی را تحت تأثیر قرار دهند.

همچنین، برخی بررسی‌ها نشان داده‌اند که بیشترین شیوع لجبازی در کودکان دبیرستانی است. علت این مسئله ممکن است به دلیل فشارهای بالای تحصیلی، روابط شخصی، و عوامل رقابتی در دوران نوجوانی باشد.

درمان لجبازی در کودکان

درمان لجبازی در کودکان به صورت چندگانه و ترکیبی با استفاده از روش‌های مختلف انجام می‌شود. درمان لجبازی به دو دسته کلی تقسیم می‌شود: 

درمان دارویی

برخی داروها می‌توانند به کاهش علائم لجبازی کمک کنند. پزشک معالج می‌تواند تصمیم بگیرد که آیا داروی لازم است یا خیر.

درمان رفتاری

شامل روش‌های مختلف شناختی رفتاری است که به کاهش علائم لجبازی کمک می‌کنند. این روش‌ها عبارتند از: 

- روش‌های آموزشی، که شامل آموزش مهارت‌های مدیریت خشم، مدیریت تنش و تمرکز است.

- روش‌های حرکتی، مانند ورزش و ماساژ، که به کاهش استرس و افزایش تمرکز و کنترل حرکتی کودک کمک می‌کند.

- درمان شناختی رفتاری، که از تغییر الگوهای منفی و بیشتر شدن الگوهای مثبت استفاده می‌کند.

- درمان خانواده، در آن پدر و مادر با کودک به صحبت می‌پردازند تا به شناخت دقیق‌تر علائم لجبازی کودک کمک کنند و راه‌هایی برای کنترل علائم پیدا کنند.

در هر صورت، بهتر است با پزشک متخصص یا روان‌شناس مشورت کنید تا بهترین روش درمان را برای کودک خود انتخاب کنید.

غییرات زندگی در درمان لجبازی

علاوه بر درمان دارویی و رفتاری، درمان لجبازی شامل تغییرات زندگی نیز می‌شود. برخی از تغییراتی که می‌توان ایجاد کرد عبارتند از:

کاهش استرس

استرس می‌تواند عامل تشدید علائم لجبازی باشد. پس سعی کنید استرس خود را کاهش دهید و برای کودک خود هم فضای آرام و بدون استرس ایجاد کنید.

بهبود خواب

خواب بیشتر و بهبود کیفیت خواب می‌تواند به کاهش علائم لجبازی کمک کند.

تغذیه سالم

تغذیه سالم و بالغ بر جثه کودک می‌تواند به بهبود علائم لجبازی کمک کند.

ارتباط صمیمانه با کودک

ارتباط صمیمانه با کودک و برقراری ارتباط مثبت می‌تواند به کاهش علائم لجبازی کمک کند.

حضور در گروه‌های پشتیبانی

شرکت در گروه‌های پشتیبانی با دیگر والدین کودکانی که با مشکل لجبازی روبرو هستند، می‌تواند به شما کمک کند تا با تجربیات دیگران آشنا شوید و راه‌های جدیدی برای کنترل علائم پیدا کنید.

با این حال، مهم است بدانید که درمان لجبازی نیاز به صبر و پیگیری دارد و اغلب بهبود تدریجی است. با این حال، درصورتی که بهبودی در علائم لجبازی مشاهده نشد، بهتر است با پزشک معالج مشورت کنید و راه‌های جدیدی را برای کنترل علائم پیدا کنید.

شهرزاد شمیرانی

روانشناس بالینی

من دکتر شهرزاد شمیرانی

رواندرمانگر بالینی

حوزه فعالیت : در زمینه کودک ، نوجوان، خانواده

مشاور روانشناس منابع و سرمایه های انسانی در سازمان ها