اختلال عصبی شناختی چیست؟

اختلال عصبی شناختی (NCD) اصطلاحی گسترده است که به یک گروه از اختلالات اشاره دارد که بر عملکرد شناختی تأثیر می گذارد. عملکرد شناختی شامل توانایی های یادگیری، حافظه، تفکر، حل مسئله و قضاوت است. NCD می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله آسیب مغزی، بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون و اعتیاد باشد.

NCD می تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره افراد داشته باشد. افراد مبتلا به NCD ممکن است در انجام کارهایی مانند مطالعه، کار و مراقبت از خود مشکل داشته باشند. آنها همچنین ممکن است در برقراری ارتباط با دیگران و درک دنیای اطراف خود مشکل داشته باشند.

NCD هیچ درمانی ندارد، اما درمان هایی وجود دارد که می تواند به افراد مبتلا به NCD کمک کند تا علائم خود را مدیریت کنند و زندگی فعال تری داشته باشند. این درمان ها ممکن است شامل دارو، فیزیوتراپی، کاردرمانی و درمان شناختی رفتاری باشد.

اگر فکر می کنید ممکن است NCD داشته باشید، مهم است که برای تشخیص و درمان با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید. NCD یک اختلال جدی است، اما با درمان می توان به افراد مبتلا به NCD کمک کرد تا زندگی فعال تری داشته باشند.

انواع اختلال عصبی شناختی

انواع مختلفی از اختلالات عصبی شناختی وجود دارد که می تواند بر عملکرد شناختی تأثیر بگذارد. برخی از رایج ترین انواع NCD عبارتند از:

بیماری آلزایمر

بیماری آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل در افراد مسن است. این یک بیماری پیشرونده است که باعث آسیب به سلول های مغز و از دست دادن حافظه، تفکر و قضاوت می شود.

بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون یک بیماری پیشرونده است که باعث اختلال در حرکات و علائم شناختی می شود. علائم شناختی مرتبط با بیماری پارکینسون می تواند شامل مشکل در تفکر، حافظه و تصمیم گیری باشد.

سکته مغزی

سکته مغزی می تواند باعث آسیب به مغز و اختلال در عملکرد شناختی شود. شدت اختلال شناختی ناشی از سکته مغزی بسته به شدت سکته مغزی متفاوت خواهد بود.

آسیب مغزی

آسیب مغزی می تواند در اثر ضربه به سر، سکته مغزی یا عفونت ایجاد شود. آسیب مغزی می تواند باعث اختلال در عملکرد شناختی شود که می تواند خفیف تا شدید باشد.

سوء مصرف مواد

سوء مصرف مواد می تواند باعث آسیب به مغز و اختلال در عملکرد شناختی شود. شدت اختلال شناختی ناشی از سوء مصرف مواد بسته به نوع ماده مخدر، مدت زمان سوء مصرف و سایر عوامل فردی متفاوت خواهد بود.

NCD یک اختلال جدی است که می تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره افراد داشته باشد. اگر فکر می کنید ممکن است NCD داشته باشید، مهم است که برای تشخیص و درمان با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید. NCD هیچ درمانی ندارد، اما درمان هایی وجود دارد که می تواند به افراد مبتلا به NCD کمک کند تا علائم خود را مدیریت کنند و زندگی فعال تری داشته باشند. این درمان ها ممکن است شامل دارو، فیزیوتراپی، کاردرمانی و درمان شناختی رفتاری باشد.

در اینجا برخی از علائمی که ممکن است نشان دهنده NCD باشد آورده شده است:

• مشکل در یادگیری یا به خاطر سپردن چیزها
• مشکل در تمرکز یا توجه
• مشکل در حل مسئله یا تصمیم گیری
• تغییر در شخصیت یا رفتار
• مشکل در برقراری ارتباط یا درک دیگران
• مشکل در انجام کارهایی مانند رانندگی، آشپزی یا مدیریت امور مالی

اگر هر یک از این علائم را تجربه می کنید، مهم است که برای تشخیص و درمان با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید. NCD یک اختلال جدی است، اما با درمان می توان به افراد مبتلا به NCD کمک کرد تا زندگی فعال تری داشته باشند.

درمان اختلال عصبی شناختی

اختلال عصبی شناختی (NCD) اصطلاحی گسترده است که به یک گروه از اختلالات اشاره دارد که بر عملکرد شناختی تأثیر می گذارد. عملکرد شناختی شامل توانایی های یادگیری، حافظه، تفکر، حل مسئله و قضاوت است. NCD می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله آسیب مغزی، بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون و اعتیاد باشد.

NCD هیچ درمانی ندارد، اما درمان هایی وجود دارد که می تواند به افراد مبتلا به NCD کمک کند تا علائم خود را مدیریت کنند و زندگی فعال تری داشته باشند. این درمان ها ممکن است شامل دارو، فیزیوتراپی، کاردرمانی و درمان شناختی رفتاری باشد.

اگر فکر می کنید ممکن است NCD داشته باشید، مهم است که برای تشخیص و درمان با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید. NCD یک اختلال جدی است، اما با درمان می توان به افراد مبتلا به NCD کمک کرد تا زندگی فعال تری داشته باشند.

در اینجا برخی از درمان های رایج برای NCD آورده شده است:

دارو: داروها می توانند به کاهش علائم NCD مانند مشکل در تمرکز، حافظه و حل مسئله کمک کنند.

فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می تواند به بهبود توانایی حرکت و هماهنگی افراد مبتلا به NCD کمک کند.

کاردرمانی: کاردرمانی می تواند به بهبود توانایی انجام فعالیت های روزانه مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن و حمام کردن افراد مبتلا به NCD کمک کند.

درمان شناختی رفتاری (CBT): CBT یک نوع روان درمانی است که می تواند به افراد مبتلا به NCD کمک کند تا با علائم خود کنار بیایند و مهارت های مقابله ای را توسعه دهند.

NCD یک اختلال جدی است، اما با درمان می توان به افراد مبتلا به NCD کمک کرد تا زندگی فعال تری داشته باشند.

شهرزاد شمیرانی

روانشناس بالینی

من دکتر شهرزاد شمیرانی

رواندرمانگر بالینی

حوزه فعالیت : در زمینه کودک ، نوجوان، خانواده

مشاور روانشناس منابع و سرمایه های انسانی در سازمان ها